Met de scooter.
Blijf op de hoogte en volg Ferry
25 September 2012 | Indonesië, Candidasa
(maandag 24 september)
Gisteren aangekomen bij hotel Rama Shinta in Candidasa. Alsof de duvel ermee speelt, geeft de desk-manager ons weer een kamer op de 2e etage. Ik kijk hem beschaafd doch indringend aan en vraag hem of hij niet ziet dat mijn vrouw er gehandicapt bijloopt... " Ah maaf ya, tidak lihat", oftewel 'sorry, maar dat heb ik niet gezien' ! Ik kijk naar Hanny en zij knikt op z'n balinees en Ahmad verslikt zich bijna in zijn sigaret. Jawel het lukt ons weer; Burgerhof-style ! Een prachtige kamer met buitendouche. Ik kan vanaf de veranda met een flinke jump zo het zwembad induiken. De tuin is mooi aangelegd. Alles ist sauber und superrrrr !! De beheerders zijn duits en dat is aan alles te zien. We praten wat mit deutche junge leute en gaan daarna het strand op. We hebben mazzel; het is voor de balinees een bijzondere dag. Veel bali-mensjes gaan naar het kleine strand om te offeren. Dat doen ze om de 15 dagen. Dat is om de kwade geesten van zich af te spoelen. En dat jaar in jaar uit om de 15 dagen... Ken je nagaan hoeveel demonen er leven in de Bali Zee. Voor degenen die nog naar de Gili's willen per boot, denk even na..
We observeren enkele taferelen en zien een familie aankomen met offermandjes en pannetjes eten. Zij komen toch zeker niet voor een gebedje met al die giechelende meiden. Ze spotten onze toeristische blik en we komen naderbij. Hanny praat met de enige man en voordat ik het weet zit ik in de kring mee te eten met mijn handjes: nasi putih met telor (ei) en sayoer. Ik lach me een hoedje. Hanny gaat gauw terug naar de hotelkamer om enkele repen chocolade te halen. Na enkele foto's gaan we terug met een blik van heb-ik-me-jou-daar. Dat is nog eens pik-nikken, haha.
Vandaag (24 september) huren we een scooter en gaan onze weg verkennen richting Amed. Na een eerste inspectie, volle banden, toeter, papieren etc, maak ik een proefrondje. Hanny op de buddyseat. Gaat lukken, zeg ik tegen de eigenaar die ons nog naroept: hati hati=voorzichtig. Hij kent me nog niet, dus.
We pakken de kustroute. Oeps, was waar ook, hier rijden ze allemaal links. Da's even wennen. Ik zoek naar ANWB-borden met onze eerste stop in Jasri. Ook dat is wennen, die zijn er niet. Dus veel vragen naar de weg. In Jasri gaan we een chocolade fabriekje bezoeken. Hier noemen ze het een fabriek, maar in de praktijk is het een stoofpot chocobonen en een staafmixer en daarna gaat alles in een gekoeld apparaatje. Waarna de wanita op een aanrecht de dikke bladen choco nog eens omgooit en in vormpjes smeert. We kopen wat te dure chocolade en gaan verder. Nu richting Amed. Maar eerst even tanken. Benzine is hier bijna gratis. 2 Liter tanken voor 10 000 rp=80 euricent. Hanny ziet 3 kleine snoetjes en valt ervoor; weg mijn te duur gekochte chocolade. We komen langs Ujung en zien daar het Floating Palace liggen. Niet veel aan.
Dit is een arm gebied en dat is aan alles te zien. Onderweg stoppen we om de benen te strekken. Meteen komen van die brutale anaks bij onze moped. Toeristen komen hier niet vaak, maar ze weten wel hoe ze moeten vragen om money. Hou ik niet van, snel weg. We vervolgen de slingerweg en aan onze rechterkant volgt de diepblauwe zee ons. De kleine desa's rijgen zich aaneen als een kralenketting om de mini-A58. De weg is hooguit 3 meter breed en het gaat op en neer. Als we dalen kunnen we ons niet inhouden; wahooo schreeuwen we uit. Ze moesten eens weten 2 orang belanda alsof ze in hun midlifecrisis zitten. En we zingen; "oehoeoe oerend hard kwamen sie dor aangescheurd", "Bertus op sien moto en Tina achterop.."
In Amed stoppen we om lekker te lunchen in een warung. Heerlijke gado gado voor mij en Hanny chap choi. Van enkele jongeren krijgen we tips in Ubud; raften en boompje klimmen. Hanny wil wel. De volgende stop is in Tirtagangga om het Waterpaleis te bezichtigen. Een mooie watertuin die zeer de moeite waard is. Wel een paar keer omrijden en vragen, want nergens staat iets aangegeven.
Onderweg staan we stil bij weer een prachtig vergezicht; papegaai-groene sawa's. Indah sekali. Wat is dit mooi. Hier doen we het dus voor.
Even voor my sisters in California;
I still cannot believe that you don't want to join me on this beautiful trip in dad's native country.
And for Fred: I will leave the cream and bring the luwak coffee.
We gaan door en keren voldaan terug in ons hotel. Dit was een topdag en morgen weer met de scooter om andere dingen, dorpjes en natuur te zien.
En voor mijn opponents bij weurtfjoed; please, echte nederlandse woorden. Ik probeer steeds zelf zinnen te maken van jullie woorden, zoals daar zijn:
-ja, dat vind ik wel CES.... of,
-ik denk dat ik nu wel AB ben.... of,
-da KWEET ik nie... of,
-vandaag was het eten erg FADERS....of,
-een oud hollandsch gezegde (misschien): " wie ONE die tiet'n, wie lekker die wiev'n.
Houdoe !
Gisteren aangekomen bij hotel Rama Shinta in Candidasa. Alsof de duvel ermee speelt, geeft de desk-manager ons weer een kamer op de 2e etage. Ik kijk hem beschaafd doch indringend aan en vraag hem of hij niet ziet dat mijn vrouw er gehandicapt bijloopt... " Ah maaf ya, tidak lihat", oftewel 'sorry, maar dat heb ik niet gezien' ! Ik kijk naar Hanny en zij knikt op z'n balinees en Ahmad verslikt zich bijna in zijn sigaret. Jawel het lukt ons weer; Burgerhof-style ! Een prachtige kamer met buitendouche. Ik kan vanaf de veranda met een flinke jump zo het zwembad induiken. De tuin is mooi aangelegd. Alles ist sauber und superrrrr !! De beheerders zijn duits en dat is aan alles te zien. We praten wat mit deutche junge leute en gaan daarna het strand op. We hebben mazzel; het is voor de balinees een bijzondere dag. Veel bali-mensjes gaan naar het kleine strand om te offeren. Dat doen ze om de 15 dagen. Dat is om de kwade geesten van zich af te spoelen. En dat jaar in jaar uit om de 15 dagen... Ken je nagaan hoeveel demonen er leven in de Bali Zee. Voor degenen die nog naar de Gili's willen per boot, denk even na..
We observeren enkele taferelen en zien een familie aankomen met offermandjes en pannetjes eten. Zij komen toch zeker niet voor een gebedje met al die giechelende meiden. Ze spotten onze toeristische blik en we komen naderbij. Hanny praat met de enige man en voordat ik het weet zit ik in de kring mee te eten met mijn handjes: nasi putih met telor (ei) en sayoer. Ik lach me een hoedje. Hanny gaat gauw terug naar de hotelkamer om enkele repen chocolade te halen. Na enkele foto's gaan we terug met een blik van heb-ik-me-jou-daar. Dat is nog eens pik-nikken, haha.
Vandaag (24 september) huren we een scooter en gaan onze weg verkennen richting Amed. Na een eerste inspectie, volle banden, toeter, papieren etc, maak ik een proefrondje. Hanny op de buddyseat. Gaat lukken, zeg ik tegen de eigenaar die ons nog naroept: hati hati=voorzichtig. Hij kent me nog niet, dus.
We pakken de kustroute. Oeps, was waar ook, hier rijden ze allemaal links. Da's even wennen. Ik zoek naar ANWB-borden met onze eerste stop in Jasri. Ook dat is wennen, die zijn er niet. Dus veel vragen naar de weg. In Jasri gaan we een chocolade fabriekje bezoeken. Hier noemen ze het een fabriek, maar in de praktijk is het een stoofpot chocobonen en een staafmixer en daarna gaat alles in een gekoeld apparaatje. Waarna de wanita op een aanrecht de dikke bladen choco nog eens omgooit en in vormpjes smeert. We kopen wat te dure chocolade en gaan verder. Nu richting Amed. Maar eerst even tanken. Benzine is hier bijna gratis. 2 Liter tanken voor 10 000 rp=80 euricent. Hanny ziet 3 kleine snoetjes en valt ervoor; weg mijn te duur gekochte chocolade. We komen langs Ujung en zien daar het Floating Palace liggen. Niet veel aan.
Dit is een arm gebied en dat is aan alles te zien. Onderweg stoppen we om de benen te strekken. Meteen komen van die brutale anaks bij onze moped. Toeristen komen hier niet vaak, maar ze weten wel hoe ze moeten vragen om money. Hou ik niet van, snel weg. We vervolgen de slingerweg en aan onze rechterkant volgt de diepblauwe zee ons. De kleine desa's rijgen zich aaneen als een kralenketting om de mini-A58. De weg is hooguit 3 meter breed en het gaat op en neer. Als we dalen kunnen we ons niet inhouden; wahooo schreeuwen we uit. Ze moesten eens weten 2 orang belanda alsof ze in hun midlifecrisis zitten. En we zingen; "oehoeoe oerend hard kwamen sie dor aangescheurd", "Bertus op sien moto en Tina achterop.."
In Amed stoppen we om lekker te lunchen in een warung. Heerlijke gado gado voor mij en Hanny chap choi. Van enkele jongeren krijgen we tips in Ubud; raften en boompje klimmen. Hanny wil wel. De volgende stop is in Tirtagangga om het Waterpaleis te bezichtigen. Een mooie watertuin die zeer de moeite waard is. Wel een paar keer omrijden en vragen, want nergens staat iets aangegeven.
Onderweg staan we stil bij weer een prachtig vergezicht; papegaai-groene sawa's. Indah sekali. Wat is dit mooi. Hier doen we het dus voor.
Even voor my sisters in California;
I still cannot believe that you don't want to join me on this beautiful trip in dad's native country.
And for Fred: I will leave the cream and bring the luwak coffee.
We gaan door en keren voldaan terug in ons hotel. Dit was een topdag en morgen weer met de scooter om andere dingen, dorpjes en natuur te zien.
En voor mijn opponents bij weurtfjoed; please, echte nederlandse woorden. Ik probeer steeds zelf zinnen te maken van jullie woorden, zoals daar zijn:
-ja, dat vind ik wel CES.... of,
-ik denk dat ik nu wel AB ben.... of,
-da KWEET ik nie... of,
-vandaag was het eten erg FADERS....of,
-een oud hollandsch gezegde (misschien): " wie ONE die tiet'n, wie lekker die wiev'n.
Houdoe !
-
25 September 2012 - 07:19
Joanne:
Hahaha ferry, wat kan jij leuke verhalen vertelllen!!
Super leuk om ze lezen! Nog heel veel plezier..
Groetjes joanne -
25 September 2012 - 08:05
Alby:
geweldig he fer zo met de scooter..zie je veel meer..leuk om jullie zo te volgen..kijk uit naar jou volgend avontuur..kussss -
25 September 2012 - 12:19
Randy:
Geweldig!
Leuk verhaal. Vooral bij de desk manager en dat ahmad zich bijna verslikt in zijn sigaret. Ik zie het al helemaal voor me :D
Heerlijk zo'n scooter avontuur. Lekker cruisen alsof je weer op de zundapp zit
Groetjes d'n oudste -
25 September 2012 - 13:45
Thijs:
Nooit geweten dat jij een brommert (scooter) durfde te rijden.
Groetjes Thieske -
25 September 2012 - 15:06
Ferry Van Der Wijck:
Hoi volgers,
leuk om jullie berichtjes te lezen. Elke keer weer een verrassing wie er heeft gereageerd haha
Na 2 jaar is het eindelijk gelukt om er foto's bij te doen. Bedankt Els.
Tja die scooter. Hij deed het geweldig, ik bedoel Ferry dan natuurlijk. We voelen ons net 2 tieners hihi
liefs
Hanny -
25 September 2012 - 15:06
O.Boeke:
Hi Hanny/Ferry,,, Ik benijd jullie dat jullie weer in Bali zitten... Geniet maar zoveel mogelijk
an dit heerlijk land.Ik vind jullie maar helden dat jullie per scooter door Bali durven te rijden,
want ik weet hoe het verkeer daar aan toe gaat.... Groetjes O.Boeke -
25 September 2012 - 15:10
Krishna:
Zie je,ik ben echt trouw,hoor,om jullie mooie verhalen te volgen.
Leuk,om te zien op de foto,dat Ferry samen met de mensen daar met de hand te gaan eten.Lekker ya,Fer met de hand eten,bijzonder als jij rijst met sambal,komkomer,ikan asin (gezoute vis) of ayam goreng (gebratene kip ),of telor bumbu bali (ei met bumbu Bali of rendang eten.
Hanny ziet ook goed uit met haar HELM.Niet te snel rijden met de scooter,hoor!!Maar ya,daar misschien niet zo gevaarlijk met het verkeer te vergelijken met het verkeer in Bandung of Jakarta.Jij moet slechts een beetje brutaal zijn met het links rijden,toch ?
Vele mensen in Indonesié zijn arm,maar zij lachen altijd en meestal de arme mensen zijn tevreden met alles ,wat zij van onze lieve Heer kunnen krijgen.Zij leven met minder stress dan we in Europa.
De foto's die jullie hadden opgenomen zijn allemaal mooi,bijzonder de foto's met de kinderen en Ferry met de hand eten !!!!
Dus.lieve Ferry en Hanny tot volgende mooie verhalen van jullie.
Groetjes
KRISHNA -
25 September 2012 - 18:42
Gaby:
Hahahaha, geweldig! Ik zie jullie al als 2 jonge tieners op die brommer gaan! Ik heb enorm om dit verhaal moeten lachen zeg! En Hanny, doe je goed hoor, haal eruit wat erin zit, al moet dat soms een gehandicapte spelen. Zou ik ook doen. Geniet ervan saampjes......Dikke kus van ons -
25 September 2012 - 18:43
Gaby:
Wat een superfoto's! Vooral die met de helmen op, hahhahahaha -
25 September 2012 - 19:11
Monique & John:
.....het wordt een routine, na het eten even een verhaaltje lezen. We kijken uit naar het vervolg van de avonturen van Bertus & Tina
liefs -
25 September 2012 - 23:01
Toine:
lieverds, ik ben er al zo vaak geweest en zie het helemaal weer voor me, ik geniet alleen al van jouw verhaal en heb er dad ook beeld bij, in mijn hoofd dan,
prachtig
wat betreft wordfeud, ik heb je klachten door gestuurd naar de helpdesk wf, zou jij ook moeten doen ipv onschuldige mensen lastig vallen met jouw frustraties, was getekend
tuannies alias z75 -
26 September 2012 - 13:58
Mei-Lin:
Wat gaaf!!!!!!!!!!
Klinkt weer las een heerlijk avontuur!
Geniet ervan!
Liefs -
26 September 2012 - 13:59
Mei-Lin:
Las = als
En Hoeraaaaa voor de foto's!!!!
Snap dat Hanny voor die koppies zwicht! -
26 September 2012 - 14:34
Nelly Heesakkers En Ria Tesser:
Hoi Ferry en Hanny,
Leuk om jullie verhalen te lezen en de foto's te bekijken!! Heel leuk!!
Mooi om je zo te volgen!!
Geniet er maar lekker van!!
Liefs Nelly en Ria -
26 September 2012 - 18:49
Judith & Marleen:
Mooie verhalen, Ferry en Hanny! We're still counting: 3,5 weeks to go ;-)
Sampai jumpa! (hoop niet dat ik nu iets heel geks zeg)
Groetjes, Judith -
26 September 2012 - 18:49
Judith & Marleen:
Mooie verhalen, Ferry en Hanny! We're still counting: 3,5 weeks to go ;-)
Sampai jumpa! (hoop niet dat ik nu iets heel geks zeg)
Groetjes, Judith -
26 September 2012 - 21:29
Fred.brard:
And please hold the sugar. 1 day my family shall return to that beautiful land for another reunion
Sama Sama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
