Pocohontas.
Blijf op de hoogte en volg Ferry
28 September 2012 | Indonesië, Ubud
Vandaag weer een scootmobiel gehuurd om de omgeving van Ubud te verkennen. Dit is de moeite waard. Ubud is weliswaar een toeristische stad, en dus druk, maar het heeft iets artistieks. Hier zijn ook veel galeries en musea te zien. In sommige shops is de tijd stil blijven staan en tref je hippies met rastakrullen aan. Bob Marley moet hier ook geweest zijn. In Ubud is het klimaat tropisch en vochtig. Het kan er soms veel regenen.
Ik leg uit aan Pak Knipmes dat we erop uit willen en hij weet een goed adres voor een scootmobiel: zijn zus dus. Niet lang erna komt ze haar scooter brengen. De prijs is ok + verzekering. Pak vraagt of ik hier de weg ken. Ik denk het wel en ik heb een map. De straat uit linksaf en daarna toch maar even vragen; bij Hoevelaken rechtsaf....
Di kiri en daarna di kanan en dan terus ya. Oh ja, dat dacht ik ook al. We toeren als gekken en weer dat vreugdekreetje van ons. Halen links en dan weer rechts in, andere brommertjes en vrachtauto's. De kilometerteller geeft soms te veel aan, denk ik; 70 bergaf is toch iets te hard.
We komen uiteindelijk op de plek aan waar we willen zijn: de rijstvelden van Tegellalang. Mijn adem stokt. Ja, zo ziet het eruit hier. Adembenemend !! Deze kleur groen hebben we niet bij ons in de polder. Hanny heeft meteen al haar camera in de aanslag en blijft foto's schieten. We volgen een pad naar beneden en komen midden tussen de rijstvelden terecht. Hier en daar toch even klimmen.
Als we teruggaan stoppen we bij een bakery en bestellen lekkere cake.
De terugweg gaat iets moeizamer, we raken de weg kwijt. We rijden wat in het rond, maar dat geeft niet. We hebben toch wat meer gezien van Ubud dan de bedoeling was.
Op tijd terug in de Homestay, want we worden opgehaald om te gaan raften. Pak Knipknip heeft ons geboekt voor een spannend avontuur. Het zal wel weer familie zijn. Aangekomen op de vetrekplek moeten we een stuk door het veld en dan een steil pad naar beneden dalen naar de rivier. Volgens ons 300 meter dalen. Het regent en het vochtigheidsgehalte nadert de 80 %. Samen met ons gaat er nog een singapoerees gezin mee. Onze bootsman heet Keceng. Ik moet meteen denken aan Guus Meeuwis, ik zou niet weten waarom.
Het lijkt misschien raar, maar ik vraag bootsie toch maar even of hij een zwemdiploma heeft. Hij lacht zijn tanden bloot, maar ik geloof hem niet. Kweet weer niet waarom. Hij geeft zijn instructies; forward, back, stop en boem boem. Nou ja, dacht ik, bij boemboem denk ik toch aan iets anders dan raften... De spanning stijgt met name bij het singapoerees vrouwtje. En het wordt spannend; snel stromend water, bochtjes vooruit en achteruit en flink nat worden als we over een watervalletje gaan. We moeten alle peddels bijzetten en gaan zigzaggend over de kali. Ik zeg nog tegen Hanny; die enkele jaren ervaring bij de zee-scouting daar heb ik nu dus profijt van... en hup daar gaat weer een golf water over ons heen. Ondertussen heeft bootsie al enkele keren boemboem geroepen en dan duiken we met z'n allen op de bodem van de boot. Wat een koddig gezicht is dat en allemaal zeiknat. Maar ja, een lol dat we hebben. Tegelijkertijd genieten we van de enorme massa natuur tegen en op de wanden naast de rivier. Met hier en daar een hoge waterval uit de rotsen. Prachtig ! Bootsie maakt een geintje; hij slaat op het water en roept hard "crocodile" ! We liggen in een deuk; lieve boy die Keceng. Hij doet erg zijn best en is nu al een tip waard waar hij bij het begin van de raft om heeft gevraagd: " don't forget a tip if you enjoy this..." Aan de wanden langs de rivier zijn mooie graveringen te zien. Het is de story of Ramayana. Hanny heeft het helemaal naar haar zin en boemboem daar ligt ze weer onderin de boot. Ze voelt zich als Pocohontas in een opblaasbootje.
De tocht is pittig, zwaar peddelen en 12 km lang. Vermoeid komen we bij het eindpunt aan na 2 uur varen door wild water. Of we nog even 100 treden naar boven willen lopen, zegt Kecengetje. Van al het wateren en uphill lopen, krijg ik het van in m'n buik. Snel boven aangekomen zie ik een hutje en zoek naar een wc. Ja, 2 deuren met er tussenin een kraantje en zowaar een flaconnetje zeep. Laat nou op beide een hangslot zitten en ik moet zonodig. Dan maar rechtsom en ik laat een plas dunne achter over de rand van een tuintje. Als ik een bamboepaaltje pak, valt de reling helemaal in mekaar gvd ! Ik blijf nog net zitten en zie achter mij mijn mest op de tomatenplantjes zitten. Ach, zijn de boeren er ook mee geholpen.
We kunnen ons douchen en aankleden. De onverwachte rijsttafel staat al klaar en we nemen het ervan. Selamat makan.
By far is dit het spannendste wat we tot nu toe hebben meegemaakt.
Ik leg uit aan Pak Knipmes dat we erop uit willen en hij weet een goed adres voor een scootmobiel: zijn zus dus. Niet lang erna komt ze haar scooter brengen. De prijs is ok + verzekering. Pak vraagt of ik hier de weg ken. Ik denk het wel en ik heb een map. De straat uit linksaf en daarna toch maar even vragen; bij Hoevelaken rechtsaf....
Di kiri en daarna di kanan en dan terus ya. Oh ja, dat dacht ik ook al. We toeren als gekken en weer dat vreugdekreetje van ons. Halen links en dan weer rechts in, andere brommertjes en vrachtauto's. De kilometerteller geeft soms te veel aan, denk ik; 70 bergaf is toch iets te hard.
We komen uiteindelijk op de plek aan waar we willen zijn: de rijstvelden van Tegellalang. Mijn adem stokt. Ja, zo ziet het eruit hier. Adembenemend !! Deze kleur groen hebben we niet bij ons in de polder. Hanny heeft meteen al haar camera in de aanslag en blijft foto's schieten. We volgen een pad naar beneden en komen midden tussen de rijstvelden terecht. Hier en daar toch even klimmen.
Als we teruggaan stoppen we bij een bakery en bestellen lekkere cake.
De terugweg gaat iets moeizamer, we raken de weg kwijt. We rijden wat in het rond, maar dat geeft niet. We hebben toch wat meer gezien van Ubud dan de bedoeling was.
Op tijd terug in de Homestay, want we worden opgehaald om te gaan raften. Pak Knipknip heeft ons geboekt voor een spannend avontuur. Het zal wel weer familie zijn. Aangekomen op de vetrekplek moeten we een stuk door het veld en dan een steil pad naar beneden dalen naar de rivier. Volgens ons 300 meter dalen. Het regent en het vochtigheidsgehalte nadert de 80 %. Samen met ons gaat er nog een singapoerees gezin mee. Onze bootsman heet Keceng. Ik moet meteen denken aan Guus Meeuwis, ik zou niet weten waarom.
Het lijkt misschien raar, maar ik vraag bootsie toch maar even of hij een zwemdiploma heeft. Hij lacht zijn tanden bloot, maar ik geloof hem niet. Kweet weer niet waarom. Hij geeft zijn instructies; forward, back, stop en boem boem. Nou ja, dacht ik, bij boemboem denk ik toch aan iets anders dan raften... De spanning stijgt met name bij het singapoerees vrouwtje. En het wordt spannend; snel stromend water, bochtjes vooruit en achteruit en flink nat worden als we over een watervalletje gaan. We moeten alle peddels bijzetten en gaan zigzaggend over de kali. Ik zeg nog tegen Hanny; die enkele jaren ervaring bij de zee-scouting daar heb ik nu dus profijt van... en hup daar gaat weer een golf water over ons heen. Ondertussen heeft bootsie al enkele keren boemboem geroepen en dan duiken we met z'n allen op de bodem van de boot. Wat een koddig gezicht is dat en allemaal zeiknat. Maar ja, een lol dat we hebben. Tegelijkertijd genieten we van de enorme massa natuur tegen en op de wanden naast de rivier. Met hier en daar een hoge waterval uit de rotsen. Prachtig ! Bootsie maakt een geintje; hij slaat op het water en roept hard "crocodile" ! We liggen in een deuk; lieve boy die Keceng. Hij doet erg zijn best en is nu al een tip waard waar hij bij het begin van de raft om heeft gevraagd: " don't forget a tip if you enjoy this..." Aan de wanden langs de rivier zijn mooie graveringen te zien. Het is de story of Ramayana. Hanny heeft het helemaal naar haar zin en boemboem daar ligt ze weer onderin de boot. Ze voelt zich als Pocohontas in een opblaasbootje.
De tocht is pittig, zwaar peddelen en 12 km lang. Vermoeid komen we bij het eindpunt aan na 2 uur varen door wild water. Of we nog even 100 treden naar boven willen lopen, zegt Kecengetje. Van al het wateren en uphill lopen, krijg ik het van in m'n buik. Snel boven aangekomen zie ik een hutje en zoek naar een wc. Ja, 2 deuren met er tussenin een kraantje en zowaar een flaconnetje zeep. Laat nou op beide een hangslot zitten en ik moet zonodig. Dan maar rechtsom en ik laat een plas dunne achter over de rand van een tuintje. Als ik een bamboepaaltje pak, valt de reling helemaal in mekaar gvd ! Ik blijf nog net zitten en zie achter mij mijn mest op de tomatenplantjes zitten. Ach, zijn de boeren er ook mee geholpen.
We kunnen ons douchen en aankleden. De onverwachte rijsttafel staat al klaar en we nemen het ervan. Selamat makan.
By far is dit het spannendste wat we tot nu toe hebben meegemaakt.
-
28 September 2012 - 18:58
René:
Nondeknetter.
Wat een drukke vakantie. Ik adviseer nu "of-line" te gaan, aan het strand te liggen en de beelden van Teggalangang op je in te laten werken.
Of gewoon helemaal niets meer te doen.
Want dit kan ik niet bijhouden.
Veul plezier nog.
René -
28 September 2012 - 19:03
Kees:
Ferry ik vind je verslag keileuk en je moet schrijver worden, ik vraag me zelf ook af of je ook nog tijd hebt om iets anders te doen, en dat ook nog zonder schrijffouten ijn complimenten , en hanny stuur eens wat leuke fotoos naar mij stuur ik ze wel door naar het clubke. kees -
28 September 2012 - 19:11
Ellen:
Hej Ferry en Hanny,
Jullie verhalen blijven leuk en spannend! Nog heel veel plezier saampjes! Liefs ellen! -
28 September 2012 - 19:11
Ellen:
Hej Ferry en Hanny,
Jullie verhalen blijven leuk en spannend! Nog heel veel plezier saampjes! Liefs ellen! -
28 September 2012 - 19:24
Krishna:
Hi Ferry en Hanny,
Al weer leuke spannende verhalen,hoor.
Het is inderdaad Ferry moet eigenlijk schrijver worden,ik had toch vorig jaar aan jou gezegd,Fer.
Maak veel mooie foto's van de rijstvelden (sawah) Hanny.
Jij ben ook bijna jarig,toch Hanny,dus weer een jaar jonger,ben jij a.s maandag.
Ik zal nog een felicitatie op sturen volgende week,eerst wens ik jullie : Have a nice weekend in Bali.
Veel groetjes
Krishna -
29 September 2012 - 00:22
Toine:
geweldig
istimewa -
30 September 2012 - 13:56
Dionne:
leuk weer al die verslagen.
Hanny morgen een mooie verjaardag . en alvast gefeliciteerd
dionne -
30 September 2012 - 17:34
Sonny:
Gruwelijke verhalen pap en mam!! ik geniet helemaal mee! krijg zoon zin in pisang goreng dus kom snel terug mam!!:P Haha. Nou volges mij hebben jullie je childhood weer teruggevonden, echt leuk om te horen! Geniet er nog van kinders!! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
