Inle Lake

Woensdag 9 maart;
We nemen al vroeg een long-boat om naar het Inle Lake te gaan. Veel toeristen denken er hetzelfde over. Het is nog fris en we nemen een vest en hotelkimono mee. 2 Zetels met zachte kussens en ook dekens en zwemvesten aan boord. Eerst 20 minuten over de rivier, dan bij het Inle Lake. De rivier ziet er vies modderachtig uit, maar Inle Lake is kraakhelder en is op zijn diepst ongeveer 2 meter diep. We gaan langs de floating gardens. Dit zijn groente tuinen die groeien op het water. Veel vissers met een uitzonderlijke been-roei techniek waar Pietertje VDH jaloers op zal zijn. Probeer maar eens; op je rechterbeen op het achterdek staan, de roeispaan geklemd om je linkerbeen en linkerhand roeien, terwijl je met je rechterhand het visnet uitgooit of binnenhaalt ! En dat met alle gemak. Er schijnen roeiwedstrijden te zijn met 100 man op een longboat xl met alleen gebruik van de beenslag.
We varen langs dorpjes op palen en slaan een zijweg in door de weilanden naar het Tjeukermeer... geintje. De kapitein brengt ons naar een kleine village met, hoe kan het ook anders, een market. Het stikt er van de toeristen, dus weg hier. Het is wekelijkse wasdag en het halve dorp schrobt en slaat de was schoon in de door modder gekleurde rivier. Een ander baadt en wast zijn haar onderwijl hij wellicht zijn plasje doet. Kinderen spelen en zwemmen er lustig op los. Niemand kijkt op of om. Ze zijn het waarschijnlijk gewend en je moet je toch wassen als je thuis geen stromend water hebt. We bezichtigen de zoveelste pagode, maar deze is werkelijk prachtig. Het is er niet een, maar meerdere niet zulke grote witte, gouden en oude pagodetjes bij elkaar. Dan zoeken we een sigarenshop, zilversmidje en paraplumaker op. Oh ja, of we misschien nog de Longnecks willen zien. Die vrouwen die hun nek 10 cm langer hebben laten uitrekken door er steeds maar een ring bij te doen rond de nek. Hoe meer ringen hoe mooier. Bij kinderen beginnen ze rond hun 9e jaar. We gruwelen van de foto's die we kennen van deze volksstam. Dus liever niet. Maar och, als we er toch zijn, waarom ook niet.... Tja, vreemd gezicht. Is toch een vorm van lichaamsverminking. Ze kijken niet erg vrolijk, lijkt me logisch, lijkt me erg ongemakkelijk en pijn doen. Ik durf het niet te vragen, maar zou dat hoofd meteen omvallen als die ringen eraf gaan...? Ik laat me vertellen dat die ringen er nooit af gaan. En geen mannen gezien hè met zulke ringen. Daar waagt Jerommeke zich niet aan. Zal moeilijk gaan met scheren...geintje. We hebben het eigenlijk wel gehad en willen na 5 uur varen weer naar huis.
Bij het avondeten komen we onze vriend Kyi Lwin, ja de manager horeca van het hotel, tegen. Hij wil ons graag morgen ook weer meenemen het Inle Lake op. Hij wil dan andere dingen en kleine dorpjes in het moeras laten zien en met klap op de vuurpijl de sunset vanaf het meer. It's up to you, zegt hij. Hij en zijn vriend hebben samen een private boat. Kyi wil wat afspreken en praat zachtjes zodat niemand het hoort en mag weten. We spreken af niet in de lobby, maar om 14.00 uur in het winkeltje tegenover ons hotel. Aha, een bijbaantje dus, maar we gunnen het hem. Kyi spreekt goed Engels, is aardig, vriendelijk en beschaafd en lijkt me, zoals iedere Myanmaan, betrouwbaar.

Donderdag 10 maart;
Vandaag dus met Kyi en zijn maat het water op. We doen onze kekke hoedjes op, want de gemene gele bal staat loodrecht boven ons. De temperatuur vandaag is weer vriendelijk; 35 graden, en ik schat 3 tot 4 BFT op het Lake. Hoe zou het weer zijn in Holland vraag ik me af, terwijl we weer langs die acrobatische vissers varen ? Laat ff weten, please. Kyi vertelt dat in de floating gardens groenten, tomaten en bloemen gekweekt worden. Hij wil toch nog graag ons een bijzondere pagode laten zien. Veel goud en pracht en praal. Hij wil de legende vertellen over de 5 boeddha's die binnen te zien zijn. Dus sandaaltjes uit en als we willen mogen de mannen goudgele plakkertjes plakken op de boeddha's. Maar: "women are prohibited". Daarna toch even naar iets stoers, een blacksmith. Waarschijnlijk een vriend van Kyi. Ze maken hier dolken, zwaarden en kapmessen. Even naar een workshop kijken en weer gauw weg. Door smalle moerasweggetjes komen we langs kleine dorpjes met zijn paalwoningen. Iedere woning heeft een boot en de mensen wuiven vriendelijk alsof ze denken dat Erica Op Reis voorbijvaart. Als het tegen half zes wordt, glijdt de zon steeds lager richting de bergtoppen. De lucht verandert meer en meer van kleur. Dit is wat we graag willen zien. De stuurman manoeuvreert de boot tussen wat riet zodat we niet steeds wegglijden. Wat een machtig gezicht als het schijnsel van de ondergaande zon weerspiegelt op het water en naar ons bootje kruipt. Gele lucht, oranje lucht, met blauw en grijs. Romantiek ten top, toch ? Foto's en filmpjes maken, we kunnen er geen genoeg van krijgen. Stuurmannetje laat zien dat hij de been-roei techniek ook beheerst en fungeert als silhouet.
Kyi geniet mee als wij genieten. Dit hadden we niet willen missen. Bedankt Kyi !