The Golden House.

Zondag 28 februari;
We zijn weer aangekomen op een vliegveld. Nu van Chiang Mai naar Mandalay/Myanmar. Een lekkere vlucht met niet te veel passagiers. De eerste 5 rijen worden bezet door alleen maar boeddhisten. Zij krijgen overal voorrang en de beste plekken. We pakken de citybus naar ons hotel. Het is toch nog een uur rijden van vliegveld naar Mandalay. Daar aangekomen worden we bij de ingang opgewacht door de hoteleigenaar, mr. Han Soe, en 2 van zijn kinderen. De hotelkamer heeft iets koloniaals, maar voldoet goed aan onze normen. Airco is aanwezig.
De volgende dag besluiten we om de boel te verkennen en vragen Han Soe om een scooter te bestellen. Om goed uitgerust te zijn, doen we onze mondkapjes op. Het is erg druk op straat van de vele scooters, trucks en open taxi's. Het straatbeeld kleurt stoffig en ook hier en daar oranje, bordeauxrood en pink van de boeddhisten en novices. Eerlijk gezegd had ik hiervan meer verwacht, maar we zijn nog niet bij de kloosters en pagodes geweest. Daar aan gekomen stikt het ervan. In sommige kloosters leven wel 1000 boeddhisten bij elkaar ! We bezoeken 2 prachtige tempelcomplexen, de een helemaal van goud en de andere met honderden in rijen opgestelde witte stupa's. Goud is overigens de populaire kleur van de stupa's en boeddha's. Daarna rijden we de Mandalay Hill op voor een mooi uitzicht over de stad; stoffig en heiig. We toeren om de Palace heen en rijden door de vele zijstraatjes om wat indrukken op te doen. Waterputten op veel kruisingen om de was of afwas te doen. Aan de kant van de straat half verscholen achter een laken spot ik een vrouw die zich aan het wassen is. Van Hanny mag ik geen foto's maken. Dat zijn nou van die dingen die je in Nederland niet ziet... Bij de Palace teruggekomen schieten we prachtige foto's van een ondergaande zon, het silhouet van Palacemuur met daarboven een onheilspellende lucht. Dat vermoedt niet veel goeds voor morgen; 34 graden weer ! Hoe warm zou het thuis zijn ?

Dinsdag 1 maart: bezoek aan the Golden House, project van World Child Care.
's Morgens om 10 uur worden we opgewacht door Yi Mon, hoofdleidster van the Golden House. En niet veel later omringd door veel kinderen. Het duurt seconden of we hebben aan beide armen kinderen hangen. Wat een hartelijke ontvangst. Als Yi Mon ons een rondleiding geeft dorr de verschillende gebouwen, loopt een horde kinderen met ons mee.
Ter info; in the Golden House verblijven in 3 verschillende units kinderen van 3 tot 15 jaar, jongens en meisjes gescheiden, begeleid door volunteers. Veel van deze kinderen hebben hun ouders, of een van ze, verloren tijdens een cycloon of kunnen door de armoede niet meer door ze verzorgd worden. Vandaag tellen ze 100 kinderen. Regelmatig worden er nog kinderen gebracht en kinderen weigeren staat niet beschreven in hun missie. Yi Mon zegt dat ze moeten uitbreiden. Aan mijn arm blijft een meisje van 13 hangen. Haar naam is Morning. Dat was het eerste woordje dat ze kon uitspreken. Ze had lippenstift op en van die glittertjes op haar gezicht geplakt. Een prinsessenjurkje aan alsof ze wist dat er hoog bezoek zou komen. Beeldschoon. Ze vraagt of ze de zonnebril van Hanny mag opdoen, en ze gaat me daar toch een partij poseren ! Prachtig. Ze glundert als Hanny haar Morningstar noemt. Yi Mon laat ons nog meer zien, de bibliotheek, de school, appartementencomplex waar novices wonen en een gebouw waar straatkinderen worden opgevangen. Nu zijn er 30 kinderen. Ze krijgen allemaal een slaapplek, onderwijs en eten aangeboden.
Yi Mon legt uit wat de missie is van the Golden House: onderwijs, gezonde voeding, warmte, liefde en structuur. Opvallend is dat alle kinderen, geen enkele uitgezonderd, goed Engels kunnen spreken. Met gemak kunnen ze een gesprek op gang houden.
We willen wat doneren in de vorm van praktische dingen. Yi Mon vindt gezond fruit belangrijk, dus gaan we naar de markt, vergezeld door Morning, Liza en Suzanne. Onderweg besluiten we om ook nog badmintonrackets, shuttles, lichte dumbells en een hoela hoop te kopen. Hanny laat meteen haar truc zien: hoela hoopen met haar hoofd. De meiden genieten.
Vandaag is het een bijzondere dag voor de meiden: Justin Bieber is jarig. De lieveling van menig meisje, maar vooral van Liza. We stoppen even bij een grote supermarkt om daar een grote tas met LEGO blokken te kopen voor de allerkleinsten. Ik zie cd/dvd's liggen van Justin Bieber en Taylor Swift, en nog traditionele myamaraanse popmuziek. Midden in de roos, zegt Yi Mon. Als ik ze buiten aan de meiden kado geef, schreeuwen ze het uit. We snoepen nog een ijsje buiten en Morning zegt zachtjes: "this the happiest day of my life".
Thuis aangekomen vraagt Liza nog aan Hanny:"don't you think I look like Justen Bieber"? , terwijl ze cd naast haar hoofd houdt. Om haar niet teveel teleur te stellen, zegt Hanny:"Well, maybe your eyes" en weg is ze naar haar vriendinnen.
Komt een jongen naar mij toe en vraagt:"you know me ?" Ik herken hem niet meer. 'S Morgens nog mee gesproken over voetbal en Barcelona en stoer doen in de provisorische gym. Nu plotseling kaalgeknipt en een monnikenpij aan, donkerrood. Owen heet hij en zegt:"I am changed". Dat zie ik, hij is vanaf vandaag dus novice geworden. Volgende keer wil ik doorvragen over het waarom.
Gauw nog even wat foto's maken met de meiden voor de Justin Bieber Tree in de voortuin. Deze boom had Liza gepland 7 jaar geleden op de verjaardag van haar idool.... Een boom van nu ongeveer 3 meter hoog.
We spreken af om de dag voor ons vertrek nog eens terug te komen bij the Golden House.

Tip voor de blogvolgers:
Zoek de site op van the Golden House of World Child Care !!!