Scholenprojecten van Stg. Tileng in Baturaden.
Door: WijckiesGoesAsia
Blijf op de hoogte en volg Ferry
24 Juli 2010 | Indonesië, Batavia
24 juli.
Vanmorgen hebben we de Borobudur beklommen en zijn daarna doorgereisd naar Yogyakarta.
Maar eerst de dag van gisteren, 23 juli.
Santos heeft ons opgehaald om enkele scholenprojecten te laten zien in zijn dessa. Vanuit Nederland hadden we kleding, oude brillen, schrijfgerei en een 15-delig voetbaltenue (shirtjes, broekjes, kousen) meegenomen. Santos vond het helemaal geweldig. De kleding en brillen was bij Santos in goede handen. Immers hij weet wie het hardst iets nodig heeft. Bij de toko hebben we gauw nog wat schriften gekocht voor de scholen waar we naartoe zouden gaan. We hebben uiteindelijk 3 basisscholen bezocht. De voetbaltenues en een leren bal die we aanboden waren een complete verrassing. Op deze school zaten 250 kinderen en ze hadden maar 1 bal om te voetballen. Met trots liet de directeur en gymleraar zien welke trofeeen ze al hadden gewonnen met voetballen tegen andere scholen. Overal waar we kwamen werden we een tikkie over-vriendelijk ontvangen. Iedereen was vereerd door ons bezoek. Een welkom alsof we zeer belangrijke personen uit Holland waren; thee drinken, kennismaken met de directeur, waar we vandaan kwamen, heerlijke hapjes etc. Dit zou bij ons het werk toch ook een stuk prettiger maken. In een klas stond een lied op het bord geschreven: "Berend Botje ging uit varen..." Hier en daar moesten we de tekst nog even bijstellen. Maar de hele klas zong het lied. Nog even werd Hanny gevraagd om het lied helemaal te zingen terwijl de juf dit opnam op haar telefoon, kon ze in ieder geval de juiste toon oefenen. In een andere klas werd engelse les gegeven. Hier lieten enkele meisjes een demo zien van de aangeleerde engelse taal middels een rollenspelletje. Uiteraard gevolgd door luid applaus van de aanwezigen. De laatste basisschool maakte het wel erg bont. De lessen waren al afgelopen, maar de kinderen moesten allemaal op ons wachten, inclusief ouders. Het was dus een drukte van jewelste op het schoolplein. We werden opgewacht door een grote rij kinderen, die ons allemaal een handje wilden/moesten geven. En een kleffe bende dat het was... Ik ging gauw mijn videocamera bedienen, maar helaas was hier geen ontkomen aan. Dus moest ik er ook aan geloven. Hier en daar kon ik het niet voor me houden; 'en jij je handen wassen he, en jij voor het slapen gaan goed je tanden poetsen he. Leroy beet op zijn lippen om niet in een lachbui te raken. De tuinman wilde toch ook wel een hollander aanraken, en ja natuurlijk ook een witte vrouw. En een zwarte tanden dat die vent had ! Ergens in onze weggeeftas moest nog een tandenborstel liggen, die hij goed kon gebruiken of misschien ook niet meer.. Op het einde van de rij stond een klas ons op te wachten om ons te verblijden met een lied onder begeleiding van gamelan instrumenten. Heel lief en aandoenlijk. Bij een rondleiding door deze school hoorden we prachtig gezang. Een meisje met een nachtegalenstem kreeg prive-zangles. Zij zou de volgende dag meedoen aan een zangwedstrijd. Wat ons betreft had ze nu al gewonnen. Ze was 10 of 11 jaar. De kinderen gaan vanaf hun 6e jaar tot aan 12 naar de basisschool. Met veel terechte trots liet Santos zien wat Stg. Tileng allemaal veranderd en verbouwd heeft. Het peil op deze scholen is erg hoog. Blijkt dat kampong kinderen wel degelijk intelligent zijn, want bijna 100 % gaan doorstuderen op de Highschool.
Als laatste bezochten we een kleuterschool, 2 klasjes. Het heeft op de ander scholen te lang geduurd (Santos-style); ze konden de allerkleintjes niet op school houden. We hebben wel heel erg jonge moeders gezien. De leerkrachten hier hebben we verblijd met snoep en heuse holland-WK attributen zoals 2 3-kleur boa's en 2 grote oranje waaiers voor aan de muur. Met grote blijdschap en sprongetjes pinden ze die aan de muur. Het werk dat Santos en Stg. Tileng doet is zeer prijzenswaardig. Deze projecten moeten zeker doorlopen en goed ondersteund worden.
Vanmorgen hebben we de Borobudur beklommen en zijn daarna doorgereisd naar Yogyakarta.
Maar eerst de dag van gisteren, 23 juli.
Santos heeft ons opgehaald om enkele scholenprojecten te laten zien in zijn dessa. Vanuit Nederland hadden we kleding, oude brillen, schrijfgerei en een 15-delig voetbaltenue (shirtjes, broekjes, kousen) meegenomen. Santos vond het helemaal geweldig. De kleding en brillen was bij Santos in goede handen. Immers hij weet wie het hardst iets nodig heeft. Bij de toko hebben we gauw nog wat schriften gekocht voor de scholen waar we naartoe zouden gaan. We hebben uiteindelijk 3 basisscholen bezocht. De voetbaltenues en een leren bal die we aanboden waren een complete verrassing. Op deze school zaten 250 kinderen en ze hadden maar 1 bal om te voetballen. Met trots liet de directeur en gymleraar zien welke trofeeen ze al hadden gewonnen met voetballen tegen andere scholen. Overal waar we kwamen werden we een tikkie over-vriendelijk ontvangen. Iedereen was vereerd door ons bezoek. Een welkom alsof we zeer belangrijke personen uit Holland waren; thee drinken, kennismaken met de directeur, waar we vandaan kwamen, heerlijke hapjes etc. Dit zou bij ons het werk toch ook een stuk prettiger maken. In een klas stond een lied op het bord geschreven: "Berend Botje ging uit varen..." Hier en daar moesten we de tekst nog even bijstellen. Maar de hele klas zong het lied. Nog even werd Hanny gevraagd om het lied helemaal te zingen terwijl de juf dit opnam op haar telefoon, kon ze in ieder geval de juiste toon oefenen. In een andere klas werd engelse les gegeven. Hier lieten enkele meisjes een demo zien van de aangeleerde engelse taal middels een rollenspelletje. Uiteraard gevolgd door luid applaus van de aanwezigen. De laatste basisschool maakte het wel erg bont. De lessen waren al afgelopen, maar de kinderen moesten allemaal op ons wachten, inclusief ouders. Het was dus een drukte van jewelste op het schoolplein. We werden opgewacht door een grote rij kinderen, die ons allemaal een handje wilden/moesten geven. En een kleffe bende dat het was... Ik ging gauw mijn videocamera bedienen, maar helaas was hier geen ontkomen aan. Dus moest ik er ook aan geloven. Hier en daar kon ik het niet voor me houden; 'en jij je handen wassen he, en jij voor het slapen gaan goed je tanden poetsen he. Leroy beet op zijn lippen om niet in een lachbui te raken. De tuinman wilde toch ook wel een hollander aanraken, en ja natuurlijk ook een witte vrouw. En een zwarte tanden dat die vent had ! Ergens in onze weggeeftas moest nog een tandenborstel liggen, die hij goed kon gebruiken of misschien ook niet meer.. Op het einde van de rij stond een klas ons op te wachten om ons te verblijden met een lied onder begeleiding van gamelan instrumenten. Heel lief en aandoenlijk. Bij een rondleiding door deze school hoorden we prachtig gezang. Een meisje met een nachtegalenstem kreeg prive-zangles. Zij zou de volgende dag meedoen aan een zangwedstrijd. Wat ons betreft had ze nu al gewonnen. Ze was 10 of 11 jaar. De kinderen gaan vanaf hun 6e jaar tot aan 12 naar de basisschool. Met veel terechte trots liet Santos zien wat Stg. Tileng allemaal veranderd en verbouwd heeft. Het peil op deze scholen is erg hoog. Blijkt dat kampong kinderen wel degelijk intelligent zijn, want bijna 100 % gaan doorstuderen op de Highschool.
Als laatste bezochten we een kleuterschool, 2 klasjes. Het heeft op de ander scholen te lang geduurd (Santos-style); ze konden de allerkleintjes niet op school houden. We hebben wel heel erg jonge moeders gezien. De leerkrachten hier hebben we verblijd met snoep en heuse holland-WK attributen zoals 2 3-kleur boa's en 2 grote oranje waaiers voor aan de muur. Met grote blijdschap en sprongetjes pinden ze die aan de muur. Het werk dat Santos en Stg. Tileng doet is zeer prijzenswaardig. Deze projecten moeten zeker doorlopen en goed ondersteund worden.
-
25 Juli 2010 - 08:49
Marion:
Ik geniet iedere keer weer van jullie reisverslag. Wat een ervaringen. Ben erg benieuwd naar jullie film en foto's. Ik zou zo'n school wel eens willen bezoeken. Hier in Holland hebbben we geen idee hoe goed dat wij het hebben. Geniet nog van jullie avontuur. Marion en een big hug van mij voor jullie allemaal -
25 Juli 2010 - 10:47
Janny:
Ach wat aandoenlijk, goed zeg die brillen enzo.Tja die tandenborstel gaat niet meer werken;o)
Veel plezier nog! -
25 Juli 2010 - 12:26
Krishna:
Ik volg jullie reis verder,echt leuk en interessant.
Groetjes
Krishna -
25 Juli 2010 - 14:28
Patrizia:
Wat een geweldige reis zeg!Ik wist wel dat jullie naar Indonesie gingen maar dat het zo'n reis ging worden! Super!! -
26 Juli 2010 - 16:56
Tte Bloem:
Hallo Wijckies, Wat maken jullie veel mee en wat zien jullie veel. Een geweldige vakantie hebben jullie en zullen wel niet uitverteld raken als jullie weer terug zijn. Geniet maar hoor. Liefs, tte Bloem. -
26 Juli 2010 - 17:06
Tte Bloem:
Hallo Wijckies, Hier weer even een korte reactie van mij. Ik geniet van je verslagen Fer. Ik vraag me af of jullie ambassadeurs van die St. Tileng zijn, want jullie hebben toch heel wat meegenomen en ik kan me heel goed voorstellen dat die scholen heel blij zijn met jullie gaven. Heel goed werk hoor. Wat een mooi werk hè de Borobudur, de Prambanan
ook trouwens. Enfin, ik volg jullie op je verdere reis. Groetjes en liefs van tt Bloem.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
