De peristaltische beweging.
Blijf op de hoogte en volg Ferry
13 September 2017 | Indonesië, Pemuteran
12 september;
We gaan vandaag snorkelen bij het eiland Menjangan. Eindelijk kan ik mijn aerodynamische snorkel gebruiken die ik van neefjes en nichtjes heb gekregen. Hanny heeft hem ook. De manager van de villa, Thomas, heeft voor een snelle boot gezorgd en we zijn binnen 20 minuten bij het eiland. Bijna privé, want een Frans stel gaat mee. De trip met een slow boat vanuit het haventje doet er bijna een halve dag over, en dan moesten we het water nog uit de boot pompen.
Of we de nieuwe snorkels uitgeprobeerd hebben ? Nee, nog niet dat doen we zo direct als we het water in springen, zeg ik tegen onze chauffeur van dienst. Gaby appt nog; veel extacy-en hè ! Dat heet bij haar de overtreffende trap van genieten. Hoho, niet te enthousiast hè. Jerommeke is hier pas 4 dagen. Stoer duiken we het water in en zien onder ons een prachtige onderwaterwereld met diverse mooie tropische vissen, eenhoornvissen, tijgervissen, barracuda's, blauwe zeesterren, nemootjes. Sommige vissen lijken een suède jasje aan te hebben met kleuren in diverse dessins. En dan die koraalbanken. Prachtig. We zijn inmiddels ervaren snorkelaars geworden en wagen ons over de rim om op plekken te zwemmen waar het donkerblauw wordt en zelfs zwart. Als mijn neus begint te jeuken, wil ik krabben. Ik doe mijn masker een beetje omhoog en er komt een flinke slok water in mijn snorkeltje. Ik slik zeewater in en ik wordt er een beetje naar van. Ik laat niks merken, maar het gaat niet goed. Ik zwem een beetje naar de kant om ergens op een zandplaatje te staan want het ontbijt komt naar boven. Tering. Als ik begin te kokhalzen kijk ik naar de oever en 2 herten kijken me recht in de ogen aan (het eiland is onbewoond maar er leven alleen herten). Alsof ze wilden zeggen: moet ik die zooi van jou zo direct opeten? Nee, dat kan ik niet maken hier in deze helblauwe zee en ik focus me op mijn peristaltische beweging om de 2 spiegeleieren met sandwiches naar beneden te duwen weer terug in mijn maag. Het lukt en ik zwem over de koraalvelden om me weer te voegen bij de rest. Maar wat een extasy om hier te mogen zwemmen. Moe en voldaan en mijn familie bedankend voor de handige snorkel, varen we weer terug naar de villa.
We gaan in volle vaart. We hebben geen wind tegen, maar wel de hoge golven. De boot kletst keihard omhoog en omlaag. De Balizee is erg diep zegt de kapitein. M.a.w. Als het schip in tweeen breekt, dan hebben we echt een probleem.
Tip; als je neus begint te jeuken en je kijkt naar de zeebodem, laat het jeuken, niet willen krabben.
S'avonds eten we aan een gezellige strandbar vis; Mahi Mahi van 50 centimeter, verdeeld over 2 borden. Wat een kanjer ! En nog lekker ook. De barman, Roy, is amusant en zijn lounge muziek verhoogt de sfeer. Ook een tip van manager Thomas. Hij legt uit dat zijn schoonouders 3 jaar geleden een stuk land hadden gekocht voor €30.000. 1 1/2 jaar werken en in juni 2016 is het Frans/Belgisch resort geopend. Hij, 24 jaar, en zijn vriendin, 20 jaar, beheren dit.
Tip; een regelrechte aanrader is het kleinschalige resort, 5 bungalows, Mimpi Nyata Dive Centre in Pemuteran.
We gaan vandaag snorkelen bij het eiland Menjangan. Eindelijk kan ik mijn aerodynamische snorkel gebruiken die ik van neefjes en nichtjes heb gekregen. Hanny heeft hem ook. De manager van de villa, Thomas, heeft voor een snelle boot gezorgd en we zijn binnen 20 minuten bij het eiland. Bijna privé, want een Frans stel gaat mee. De trip met een slow boat vanuit het haventje doet er bijna een halve dag over, en dan moesten we het water nog uit de boot pompen.
Of we de nieuwe snorkels uitgeprobeerd hebben ? Nee, nog niet dat doen we zo direct als we het water in springen, zeg ik tegen onze chauffeur van dienst. Gaby appt nog; veel extacy-en hè ! Dat heet bij haar de overtreffende trap van genieten. Hoho, niet te enthousiast hè. Jerommeke is hier pas 4 dagen. Stoer duiken we het water in en zien onder ons een prachtige onderwaterwereld met diverse mooie tropische vissen, eenhoornvissen, tijgervissen, barracuda's, blauwe zeesterren, nemootjes. Sommige vissen lijken een suède jasje aan te hebben met kleuren in diverse dessins. En dan die koraalbanken. Prachtig. We zijn inmiddels ervaren snorkelaars geworden en wagen ons over de rim om op plekken te zwemmen waar het donkerblauw wordt en zelfs zwart. Als mijn neus begint te jeuken, wil ik krabben. Ik doe mijn masker een beetje omhoog en er komt een flinke slok water in mijn snorkeltje. Ik slik zeewater in en ik wordt er een beetje naar van. Ik laat niks merken, maar het gaat niet goed. Ik zwem een beetje naar de kant om ergens op een zandplaatje te staan want het ontbijt komt naar boven. Tering. Als ik begin te kokhalzen kijk ik naar de oever en 2 herten kijken me recht in de ogen aan (het eiland is onbewoond maar er leven alleen herten). Alsof ze wilden zeggen: moet ik die zooi van jou zo direct opeten? Nee, dat kan ik niet maken hier in deze helblauwe zee en ik focus me op mijn peristaltische beweging om de 2 spiegeleieren met sandwiches naar beneden te duwen weer terug in mijn maag. Het lukt en ik zwem over de koraalvelden om me weer te voegen bij de rest. Maar wat een extasy om hier te mogen zwemmen. Moe en voldaan en mijn familie bedankend voor de handige snorkel, varen we weer terug naar de villa.
We gaan in volle vaart. We hebben geen wind tegen, maar wel de hoge golven. De boot kletst keihard omhoog en omlaag. De Balizee is erg diep zegt de kapitein. M.a.w. Als het schip in tweeen breekt, dan hebben we echt een probleem.
Tip; als je neus begint te jeuken en je kijkt naar de zeebodem, laat het jeuken, niet willen krabben.
S'avonds eten we aan een gezellige strandbar vis; Mahi Mahi van 50 centimeter, verdeeld over 2 borden. Wat een kanjer ! En nog lekker ook. De barman, Roy, is amusant en zijn lounge muziek verhoogt de sfeer. Ook een tip van manager Thomas. Hij legt uit dat zijn schoonouders 3 jaar geleden een stuk land hadden gekocht voor €30.000. 1 1/2 jaar werken en in juni 2016 is het Frans/Belgisch resort geopend. Hij, 24 jaar, en zijn vriendin, 20 jaar, beheren dit.
Tip; een regelrechte aanrader is het kleinschalige resort, 5 bungalows, Mimpi Nyata Dive Centre in Pemuteran.
-
13 September 2017 - 17:08
Christel Smits:
Wat een mooie verhalen heb je weer Ferry. Echt leuk om te lezen. Meteen gegoogeld naar Mimpi. Op Booking.com een beoordeling van 9,2 met fantastische beoordelingen.
Geniet er maar lekker van. Groetjes aan Hanny. -
13 September 2017 - 17:54
Jack En Helene:
Met een lach van oor tot oor zitten we jou verhalen weer te lezen. Ferry wat kun je dat toch geweldig.
We verheugen ons al weer op de volgende blog. Dikke knuffels van ons -
13 September 2017 - 18:01
Fiona:
Jullie genieten van jullie vakantie, wij genieten van jullie verhalen. Wat kun jij smakelijk schrijven Ferry!! -
13 September 2017 - 20:23
Leroy:
Hahah lache zeg ik zit met een grote lach jou verslag te lezen pa! X -
13 September 2017 - 20:24
Leroy:
Hahah lache zeg ik zit met een grote lach jou verslag te lezen pa! X -
13 September 2017 - 20:24
Leroy:
Hahah lache zeg ik zit met een grote lach jou verslag te lezen pa! X -
14 September 2017 - 06:57
Krishna:
Leuk altijd ,om je verhalen te lezen.
Alsof ik zelf jullie vakantie had mee gedaan.
Geniet er maar verder van jullie leuke vakantie
liefs en groetjes uit ons kikkerlandje. -
14 September 2017 - 07:41
Alby:
Hoi Fer..je schrijft het en ik zie het voor me..wat moet het daar mooi zijn..geniet ervan.
tot de volgende blog..kusjes aan hanny xxx -
14 September 2017 - 11:12
Randy:
Mooi en leuk verhaal pap. Je had zeker oepil in je neus dat kriebelde :-D -
14 September 2017 - 18:34
Sonny:
Hahaha wat kende gij vertellen pap!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
