Soms zit het mee en soms zit het tegen..
Blijf op de hoogte en volg Ferry
09 September 2017 | Indonesië, Denpasar
Onze reis start in Brussel en we vliegen met Qatar Airways. Niks mis mee. Maar door de boycot van de omringende landen was ik benieuwd over welke landen we zouden vliegen naar het emiratenstaatje in Afrika.
De eerste vlucht naar Qatar duurde 6 uur met snelle overstap in Doha. Dan de vlucht naar Denpasar van 10 uur. Als je dit weet en je focus is goed, dan is het zo voorbij.
We zitten ergens in het middengedeelte, en jawel hoor, naast ons komt een moeder met een jengelend kind van ongeveer 3 naast ons zitten. Nu al gezeik ! Zijn vader heeft een plek, bewust of onbewust, verder weg. We kijken elkaar aan.....en Hanny zegt, daar gaat mijn nachtrust ! ik zeg, maak niet uit, dat manneke heeft ook betaald, oordopjes in en focussen...tja, maar op wat gvd ? Edoch, we zijn amper op hoogte en een lieftallige stewardess komt mama en schreeuwlelijk ophalen en brengt ze naar voren. We durven het haast niet te geloven. En jawel hoor, ze komen niet meer terug. Zelden zo leuk vier-op-een-rij gespeeld, maar dan met 4 lege stoelen !! Soms zit het mee en soms zit het tegen. Maar 10 uur vliegen en nergens geen rekening mee hoeven houden is toch wel lekker. Zo ook languit slapen.
@Frits en Ria; niet schrikken, de aanvluchtroute bij Denpasar gaat met een duikvlucht door de wolken richting zeewater...dan over strand op een korte landingsbaan.
Onze vriend Ahmad staat ons weer op te wachten en zal ons naar onze wooden house brengen. Maar eerst naar zijn shop. Yanti is er niet, dan even flappen tappen. Hoppetee en ik ben alweer miljonair. De koers is gunstig. De euro staat op 16.000 roepie. Ik haal een indo-simkaart en we checken in bij onze eerste plek, Secret Wooden House in Denpasar.
Smiddags gaan we op bezoek bij neef Richard en Anita. Ze zijn enkele jaren geleden begonnen met de bouw van een weeshuis; een droom van beiden. Ze financieren alles met een pensioentje en wat Anita krijgt met giften van mensen. Alles voor de aanbouw. Met verbazing zien we dat ze er al wonen en het gebouw ziet er meer uit als een appartementencomplex van nu al 2 verdiepingen. Beneden 6 slaapkamers, een ruimte voor Anita en eentje voor Richard, en een grote open keuken. Boven nog eens 7 kamers. De bovenste etage is nu ingericht als een soort tuin met terras. Geweldig wat ze tot nu toe al bereikt hebben in enkele jaren met zo weinig geld en giften. De laatste keer dat ik hier was, was in 2014 en toen was de vloer pas gestort en stonden er alleen wat pilaren...
Uiteraard kunnen we niet weg zonder te eten. Anita heeft snel een flinke rijsttafel gemaakt met bami, sayor, teloor asin en saté kambing. Enak sekali !
Volgevreten brengen Anita en zoon Chandra ons terug naar ons hutje, gonceng achter op de scooter.
Nog even naar een warung voor een colaatje en praatje met de eigenaar. De oogjes vallen dicht, en het is pas 9 uur malam...
De eerste vlucht naar Qatar duurde 6 uur met snelle overstap in Doha. Dan de vlucht naar Denpasar van 10 uur. Als je dit weet en je focus is goed, dan is het zo voorbij.
We zitten ergens in het middengedeelte, en jawel hoor, naast ons komt een moeder met een jengelend kind van ongeveer 3 naast ons zitten. Nu al gezeik ! Zijn vader heeft een plek, bewust of onbewust, verder weg. We kijken elkaar aan.....en Hanny zegt, daar gaat mijn nachtrust ! ik zeg, maak niet uit, dat manneke heeft ook betaald, oordopjes in en focussen...tja, maar op wat gvd ? Edoch, we zijn amper op hoogte en een lieftallige stewardess komt mama en schreeuwlelijk ophalen en brengt ze naar voren. We durven het haast niet te geloven. En jawel hoor, ze komen niet meer terug. Zelden zo leuk vier-op-een-rij gespeeld, maar dan met 4 lege stoelen !! Soms zit het mee en soms zit het tegen. Maar 10 uur vliegen en nergens geen rekening mee hoeven houden is toch wel lekker. Zo ook languit slapen.
@Frits en Ria; niet schrikken, de aanvluchtroute bij Denpasar gaat met een duikvlucht door de wolken richting zeewater...dan over strand op een korte landingsbaan.
Onze vriend Ahmad staat ons weer op te wachten en zal ons naar onze wooden house brengen. Maar eerst naar zijn shop. Yanti is er niet, dan even flappen tappen. Hoppetee en ik ben alweer miljonair. De koers is gunstig. De euro staat op 16.000 roepie. Ik haal een indo-simkaart en we checken in bij onze eerste plek, Secret Wooden House in Denpasar.
Smiddags gaan we op bezoek bij neef Richard en Anita. Ze zijn enkele jaren geleden begonnen met de bouw van een weeshuis; een droom van beiden. Ze financieren alles met een pensioentje en wat Anita krijgt met giften van mensen. Alles voor de aanbouw. Met verbazing zien we dat ze er al wonen en het gebouw ziet er meer uit als een appartementencomplex van nu al 2 verdiepingen. Beneden 6 slaapkamers, een ruimte voor Anita en eentje voor Richard, en een grote open keuken. Boven nog eens 7 kamers. De bovenste etage is nu ingericht als een soort tuin met terras. Geweldig wat ze tot nu toe al bereikt hebben in enkele jaren met zo weinig geld en giften. De laatste keer dat ik hier was, was in 2014 en toen was de vloer pas gestort en stonden er alleen wat pilaren...
Uiteraard kunnen we niet weg zonder te eten. Anita heeft snel een flinke rijsttafel gemaakt met bami, sayor, teloor asin en saté kambing. Enak sekali !
Volgevreten brengen Anita en zoon Chandra ons terug naar ons hutje, gonceng achter op de scooter.
Nog even naar een warung voor een colaatje en praatje met de eigenaar. De oogjes vallen dicht, en het is pas 9 uur malam...
-
10 September 2017 - 06:59
Dionne:
weer leuk om te volgen volgend jaar toch maar eens naar indonesue -
10 September 2017 - 08:30
Jeanne :
Wat leuk om jullie weer te volgen geniet van jullie vakantie!! -
10 September 2017 - 08:53
Jack En Hélène :
Hanny en Ferry wat heerlijk weer om te lezen. Door jou manier van schrijven reizen wij weer met jullie mee. Geniet ervan. We kijken uit naar het volgende blog -
10 September 2017 - 12:33
Krishna:
Leuk verhaal.Interessant om te lezen
Groetjes -
11 September 2017 - 11:24
Gab:
Hey Han en Fer,
Wat leuk jullie verhalen weer te lezen! Wat moet dat heerlijk zijn geweest om achter om de scooter bij Anita en Chandra te zitten en ze kookt ook zo lekker he?!
Veel plezier en Hanny, dit keer NIET ziek worden dan gaan we volgende x met z'n allen!
Dikke hug
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
