Ander woord voor Intratuin:...... Bali !
Door: Ferry
Blijf op de hoogte en volg Ferry
15 Oktober 2011 | Indonesië, Bali
14 okt.
Eric haalt ons op en we gaan via Blimbing naar Sanur. We worden verwend met oogverblindende rijstvelden. Groen blijft toch mijn favoriete kleur. We gaan weer bergopwaarts en waarschijnlijk heeft Eric de opdracht gekregen om rustig te rijden. De gemiddelde snelheid is ± 25 km per uur. Daar zijn we blij mee en we kunnen de omgeving goed bekijken. We nemen niet de toeristische snelweg, maar een bergweg vol verrassingen. Ook hier wisselen de pisangbomen en klapperbomen elkaar af. En langs de weg veel struiken bezaaid met witte, gele, roze en oranje bloemen. Zeg maar "Intratuin" in het groot. Grote reuze varens en bamboebossen wuiven ons uit als we Blimbing verlaten. Waar ik eerder al voor vreesde zijn de sawah's die we tegenkomen. Schilderachtige waterterrassen met en zonder padi=rijst (vertaling voor Rene..). En ja, de ene hotspot nog mooier dan de ander. Erover schrijven heeft geen zin; dit kun je niet uitleggen. Je zult hier toch moeten wonen. Zou dat een straf zijn ?
We duiken de berg af en komen al dichter bij de grote plaatsen. Uiteindelijk zet Eric ons af bij ons hotel; Inna Sindhu in Sanur.
De volgende dag zoek ik eerst mijn pijit-vriendin op. Ze ziet me al aankomen en mama-dikbil begroet me alsof ze me al die tijd gemist heeft en drukt me eens lekker tussen die grote ... Dan neemt ze me nog eens flink onder handen; special treat for me, zegt ze, en ik geniet lekker.
Als ik terugkom bij de kamer zitten Richard en Anita al te kletsen met Hanny. Samen gaan we het strand op en iedereen daar kent Anita. Het gaat van ombrol hier en ombrol daar. We nemen plaats achteraan de pier op een bale benong. De golven worden steeds groter. Hier en daar wordt er gesurfd. Dan komt er een jong stel bij ons zitten; een zuid-afrikaan en een duitse, ze wonen in Londen. We raken aan de praat over alles en nog wat. Richard heeft een bijna duitse achtergrond en zowaar hij spreekt nog behoorlijk duits. Wat leuk als je zo ongedwongen met diverse mensen uit andere landen in contact kan komen. We zouden bij Anita en Richard gaan eten en Anita wil perse deze mensen ook uitnodigen. Het is hun eerste dag op Bali en ze voelen zich zeer vereerd.
Met de taxi gaan we gevieren naar hun huis. En wat ik al dacht en wist, het balinees eten was very delicious. Voor ons had ze speciaal gelappa muda en vooral tjendol gemaakt. (Rene vraag maar aan Madeleine wat dat is!!).
Terug bij het hotel zeggen we tegen elkaar; alweer een dag met verrassingen.
Eric haalt ons op en we gaan via Blimbing naar Sanur. We worden verwend met oogverblindende rijstvelden. Groen blijft toch mijn favoriete kleur. We gaan weer bergopwaarts en waarschijnlijk heeft Eric de opdracht gekregen om rustig te rijden. De gemiddelde snelheid is ± 25 km per uur. Daar zijn we blij mee en we kunnen de omgeving goed bekijken. We nemen niet de toeristische snelweg, maar een bergweg vol verrassingen. Ook hier wisselen de pisangbomen en klapperbomen elkaar af. En langs de weg veel struiken bezaaid met witte, gele, roze en oranje bloemen. Zeg maar "Intratuin" in het groot. Grote reuze varens en bamboebossen wuiven ons uit als we Blimbing verlaten. Waar ik eerder al voor vreesde zijn de sawah's die we tegenkomen. Schilderachtige waterterrassen met en zonder padi=rijst (vertaling voor Rene..). En ja, de ene hotspot nog mooier dan de ander. Erover schrijven heeft geen zin; dit kun je niet uitleggen. Je zult hier toch moeten wonen. Zou dat een straf zijn ?
We duiken de berg af en komen al dichter bij de grote plaatsen. Uiteindelijk zet Eric ons af bij ons hotel; Inna Sindhu in Sanur.
De volgende dag zoek ik eerst mijn pijit-vriendin op. Ze ziet me al aankomen en mama-dikbil begroet me alsof ze me al die tijd gemist heeft en drukt me eens lekker tussen die grote ... Dan neemt ze me nog eens flink onder handen; special treat for me, zegt ze, en ik geniet lekker.
Als ik terugkom bij de kamer zitten Richard en Anita al te kletsen met Hanny. Samen gaan we het strand op en iedereen daar kent Anita. Het gaat van ombrol hier en ombrol daar. We nemen plaats achteraan de pier op een bale benong. De golven worden steeds groter. Hier en daar wordt er gesurfd. Dan komt er een jong stel bij ons zitten; een zuid-afrikaan en een duitse, ze wonen in Londen. We raken aan de praat over alles en nog wat. Richard heeft een bijna duitse achtergrond en zowaar hij spreekt nog behoorlijk duits. Wat leuk als je zo ongedwongen met diverse mensen uit andere landen in contact kan komen. We zouden bij Anita en Richard gaan eten en Anita wil perse deze mensen ook uitnodigen. Het is hun eerste dag op Bali en ze voelen zich zeer vereerd.
Met de taxi gaan we gevieren naar hun huis. En wat ik al dacht en wist, het balinees eten was very delicious. Voor ons had ze speciaal gelappa muda en vooral tjendol gemaakt. (Rene vraag maar aan Madeleine wat dat is!!).
Terug bij het hotel zeggen we tegen elkaar; alweer een dag met verrassingen.
-
15 Oktober 2011 - 13:31
Leroy:
God damnnnn neeem een beetje tjendol voor mij mee!!!!!!! Echt een lleuk verslag, tof dat jullie die mensen hebben ontmoet zeg! -
15 Oktober 2011 - 13:35
Harry Burgerhof:
Hallo Hanny en ferry,
Ik lees trouw al jullie prachtige Reisverhalen.
Het gaat jullie blijkbaar goed, net zoals met mij.
Hopping jullie in December weer snel eens te zien.
Harry -
15 Oktober 2011 - 13:51
Ellen Loeffen:
Hey ferry en hanny,
Blijft leuk om jullie verhalen te volgen. Wat maken jullie ontzettend veel mee, zeg!! Leuk! Blijf lekker genieten!!
Lieve groet ellen -
15 Oktober 2011 - 17:37
Krishna:
Goed ,dat jullie Richard en Anita weer konden ontmoeten.
Geniet er maar nog van deze 5 dagen in Bali,volgende week zijn jullie weer in ons kikkerlandje.
Liefs
Krishna -
15 Oktober 2011 - 19:46
Christel S.:
Ha Hanny en Ferry,
wat leuk om te lezen dat jullie het geweldig naar je zin hebben daar.
Lekker nog doorgenieten vijf dagen en daarna hele goede reis terug naar ons eigen Den Bosch.
Daaaaaag, Christel -
16 Oktober 2011 - 11:01
René V.d. Velden:
Hoi Ferry,
Voor de uitleg van m'n afkortingen:
V.V.I.H.V.O. = V rijwillige vakantie in het Verre Oosten.
K.I.U.V.M.E.D.= krijg ik uitleg van mijn eigen dochter.
En verder begint jaloezie over die te lekkere verhalen, met het niet willen weten van vreemde woorden en gerechten.
Ik geniet nu van Brabants Boeren roggebrood. Ik houd die andere lekkere dingen nog tegoed. -
16 Oktober 2011 - 19:43
Sonny:
Supervet pa en ma!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
