Mimpi manis.
Door: WijckiesGoesAsia
Blijf op de hoogte en volg Ferry
05 Oktober 2011 | Indonesië, Bali
Vandaag 4 oktober;
we hoeven niet te rushen want de fast-boat komt ons pas om 10.30 u halen. We doen net of we gisteren geen stress hebben gehad. Lekker ontbijtje, natuurlijk basic en kuieren wat over de mainroad. Een slingerpaadje van mul zand en anderhalve meter breed. Dit pad wordt met name gebruikt door het enige vervoersmiddel op het eiland: de paardje en wagen. Erg traditioneel en aandoenlijk. Ze rukken je wel een poot uit om 200.000 roepi te vragen voor enkele meters door het zand. Ik laat me niet kennen en roep tegen Hanny dat ik dan wel de muilezel ben.
We zijn op tijd bij de haven; een hutje ticket office en 4 bootjes aan een lang touw. Zo'n bootje brengt ons een stukje de zee op. We spotten 3 fikse zeeschildpadden met hun koppies omhoog. Dan komt de fast-boat. He he, dat ziet er professioneel uit. Stoere binken in witte matrozen pakjes. Zo zie ik ze graag en dat doet mijn water-therapie goed. Voor watervrezers heb ik een tip; kijk vooral naar lachende gezichten en naar de horizon. Een gesprekje met de kapitein "handjes-in-de-lucht" helpt ook. Hij durft dat omdat hij naast zich een tempeltje heeft met offerandes en wierook. Tis maar dat ie erin gelooft. Ik wijs hem erop dat hij in 1 rechte lijn vaart. "Ja, zegt hij, dat hoort zo ook", en ik moet terugdenken aan die strapatser van de heenreis... Ik vraag quasi nonchalant hoe hij weet waar hij moet varen. Ach, zegt hij, "alles op gevoel". Ik heb het even niet, maar hij corrigeert meteen met een glimlach; "de GPS doet zijn werk".
De golven spuiten het water hoog over het voordek en we zien geen barst door de voorruit. Maar de kapitein blijft glimlachen.
Na 2 u varen stappen we uit in Padangbai en worden we teruggebracht naar Sanur. Timing, want we komen tegelijkertijd als Amad aan. Hij brengt ons naar Ubud: Bebek Tepi Sawah Hotel.
Onze monden vallen van verbazing open; wat een prachtige plek hebben we nu weer gevonden. Geen rubbish-view maar sawah-view. Meteen foto's gemaakt die Hanny morgen zal proberen op de blog te zetten. Maar nu eerst lekker slapen en mimpi manis.
we hoeven niet te rushen want de fast-boat komt ons pas om 10.30 u halen. We doen net of we gisteren geen stress hebben gehad. Lekker ontbijtje, natuurlijk basic en kuieren wat over de mainroad. Een slingerpaadje van mul zand en anderhalve meter breed. Dit pad wordt met name gebruikt door het enige vervoersmiddel op het eiland: de paardje en wagen. Erg traditioneel en aandoenlijk. Ze rukken je wel een poot uit om 200.000 roepi te vragen voor enkele meters door het zand. Ik laat me niet kennen en roep tegen Hanny dat ik dan wel de muilezel ben.
We zijn op tijd bij de haven; een hutje ticket office en 4 bootjes aan een lang touw. Zo'n bootje brengt ons een stukje de zee op. We spotten 3 fikse zeeschildpadden met hun koppies omhoog. Dan komt de fast-boat. He he, dat ziet er professioneel uit. Stoere binken in witte matrozen pakjes. Zo zie ik ze graag en dat doet mijn water-therapie goed. Voor watervrezers heb ik een tip; kijk vooral naar lachende gezichten en naar de horizon. Een gesprekje met de kapitein "handjes-in-de-lucht" helpt ook. Hij durft dat omdat hij naast zich een tempeltje heeft met offerandes en wierook. Tis maar dat ie erin gelooft. Ik wijs hem erop dat hij in 1 rechte lijn vaart. "Ja, zegt hij, dat hoort zo ook", en ik moet terugdenken aan die strapatser van de heenreis... Ik vraag quasi nonchalant hoe hij weet waar hij moet varen. Ach, zegt hij, "alles op gevoel". Ik heb het even niet, maar hij corrigeert meteen met een glimlach; "de GPS doet zijn werk".
De golven spuiten het water hoog over het voordek en we zien geen barst door de voorruit. Maar de kapitein blijft glimlachen.
Na 2 u varen stappen we uit in Padangbai en worden we teruggebracht naar Sanur. Timing, want we komen tegelijkertijd als Amad aan. Hij brengt ons naar Ubud: Bebek Tepi Sawah Hotel.
Onze monden vallen van verbazing open; wat een prachtige plek hebben we nu weer gevonden. Geen rubbish-view maar sawah-view. Meteen foto's gemaakt die Hanny morgen zal proberen op de blog te zetten. Maar nu eerst lekker slapen en mimpi manis.
-
04 Oktober 2011 - 16:51
Gabe:
Selamat Tidoer Lovers! -
04 Oktober 2011 - 19:34
Krishna:
Hoi Hanny en Ferry,
Sorry,ik heb pas nu mijn laptop geopend en al jullie mooie verhalen goed gelezen.Eef en ik waren pas gisteren vanuit Kroatié terug gekomen.Onze reis was ook mooi,we hadden een zeer goede Chauffeur,-gids en gezellige groep van 31 personen.We konden echt met veel plezier en tevredenheid onze reis genoten .We hadden ook Bosnié Herzegovina en Montenegro bezocht.
Nog gefeliciteerd met je verjaardag,lieve Hanny ,veel geluk en succes,veel gezondheid,veel vreugde,veel tevredenheid en veel zegen van onze lieve Heer in je verdere leven.Mijn motto is :liever te laat dan nooit !!!Ook voor je Ferry,nog gefeliciteerd met de verjaardag van Hanny.
Geniet er maar verder van je vakantie,
welte rusten !!!
Liefs en groetjes van ons allemaal.
KRISHNA -
04 Oktober 2011 - 23:49
Toine:
mimpi indah njong -
05 Oktober 2011 - 10:43
Marion:
Wat een belevenissen!! Ik ben benieuwd naar de foto's Han. -
05 Oktober 2011 - 18:53
Pa Nelissen:
hoi vakantiegangers,
Wij zijn blij zo'n uitgebreide reisverhalen van jullie te lezen. We hebben in de gaten dat jullie met volle teugen genieten. Ook leuk dat je van die bijzondere plekjes mee maakt.
Met ons gaat het goed, ik kreeg precies van Harry uit Amerika een mail, dat hij weer vorderingen had gemaakt in zijn geneesproces. Met jullie jongens hebben wij regelmatig contact, dat gaat ook goed. De bijgaande foto is ook leuk, selamat makan. Veel groetjes van ons Pa en Ma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
