Kumpulan en de wereld van Finding Nemo.
Door: WijckiesGoesAsia
Blijf op de hoogte en volg Ferry
04 Augustus 2010 | Indonesië, Bali
1 augustus hebben we Sonny's verjaardag gevierd en de omgeving verkend. 'sMorgens de slingers opgehangen en gezongen voor Sonny, 'smiddags hebben Kadek en Desa een heerlijke maaltijd gepresenteerd. Gisteren, 2/8, weer chillen en 2 masseuses besteld.
3 Augustus, de dag van de echte KUMPULAN.
De gezinnen van Perry, Frederic en mijzelf tesamen op Lovina/Bali. Wel erg ver van huis om eens met 3 neven uit Simi Valley/California, Bergschen Hoek en den Bosch bij elkaar te komen. Bijna nog was onze nicht Ramona Vanderwyck uit Thousand Oaks/California ook bij ons. Jammer maar ze durfde niet echt. Volgens haar was Bali amerika-onvriendelijk.
Hanny heeft zich na haar emotionele verrassing goed hersteld. Vandaag waren Monique en haar kids aan de beurt. Ze hebben Frederic 3 jr. geleden nog voor het laatst gezien op vakantie in Amerika, maar toch het weerzien was van erg hoog knuffelgehalte. Zo op een afstandje was dit tafereel wel erg byzonder. En dat was het ook de hele dag.
Met z'n allen zijn we naar het eiland Menjangan gegaan om te snorkelen. Na een rit van 1 uur westwaarts van Lovina. En ja, onderweg komen we weer veel hindoetempels tegen en ook apen met smekende oogjes. Opper-aap met grijze sik doet het woord als Frederic het raam opent. Hij kijkt vreemd op als er geen banaantje maar chips op het menu staat. Hij bedenkt zich en neemt aan wat hij kan krijgen. Hij stopt het in zijn wang alsof hij het later met de andere 30 apen zal gaan delen.
Bij het haventje aangekomen, begint het gesodemieter weer. De bootprijs is te hoog en ze willen ons 2 gidsen in onze maag douwen. Met de lessen van Randy in het achterhoofd ga ik de strijd aan. Perry wil halverwege overstag gaan. Ik ben nog niet zover; jij 'n beetje, ik 'n beetje-omlaag/omhoog. De bootprijs moet omlaag en 1 gids is voor ons genoeg zeg ik op z'n van-der-wijck-lekker-eigenwijs. Ik laat er tussendoor wat cursus-Bahassa Indonesia horen en meteen stijg ik 1 meter in aanzien. Het is een centenkwestie, maar krijg het gevoel dat ik win. De indo lacht ook en ik denk dat hij in zijn nasi-vuistje harder lacht dan ik. Wilma's advies: "laat je niet teveel afzetten, maar een beetje wel".
We klimmen met 14 man in 2 afgeschreven on-zeevaardige bootjes en gaan de Bali Zee op. Onze gids is Wayan/gpop. Terwijl we vertrekken zijn mijn ogen op zoek naar reddingsboeien, zwemvesten of een opblaasbootje. Ik zie niks dan water en een hulpsherrif. Ik vraag me af of de planken van de boot wel goed aan elkaar vastzitten. Geen EHBO-kist aan boord en de Kon. Indonesisiche Reddingsbrigade heeft waarschijnlijk een vrije dag. De volgende survivaltocht komt eraan. Op de terugweg zit ik in de andere boot. Ik kijk naar de kapitein en denk: "nou zijn we echt de pisang!". Staat het water tot aan zijn enkels. En is die kleine cabe rawit met een stok door een stuk plastic regenpijp aan het persen, en hij begint me toch te pompen... en met zijn andere hand geeft hij gas. Het water klotst alle kanten op. "This is amazing", zegt Fred. "Did he make this boat himself ?" Maar we redden het toch.
Aangekomen op het eiland Menjangan krijgen we van Wayangpoppie enkele instructies, doen we onze flippers aan en duiken met z'n allen de blauwe Bali Zee in. De oh's en de ah's onder water zijn duidelijk hoorbaar tot op het strand. Wayangpoppie maakt de prachtigste onderwater-foto's van vissen en koraal. Hij laat de kids dolfijntuimelingen maken. This is beyond all expectations. Nooit gedacht zoveel gekleurde vissen te zien op zo'n mooie plek. Finding Nemo op locatie en Leroy geeft hem een boks. 20 Meter vanaf de kant en je flippert zo een andere wereld binnen. Het lijkt wel een groot aquarium met tropische vissen, geel, groen, blauw in grote scholen, zeesterren en snoekbaars. Wuivende koraalplanten en ongemerkt wuif ik terug. Ik leer onderwater ademen van wayangpoppie en voordat ik het besef trekt hij me over de rim naar het diepe; 32 meter. Oh, wat is dat mooi. Ik wil bij de oppervlakte blijven om dit alles te aanschouwen. Wayangpoppie laat ik niet los. Boven aangekomen zegt ie: "you were my best student ever". Zo trots als een kleine anak liep ik weg.
Onze kleine waterrat Jeremy Brard nog gevolgd samen met zijn daddy Frederic. Heerlijk om dat zo te zien. Later in onze villa hebben we nog veel herinneringen opgehaald terwijl de kinderen zwommen.
De Kumpulan is helemaal geslaagd.
As Fred said: "this is more than happiness. This is more than a man can have in his pocket. I would not miss it for a million dollar. We'll meet again, I'll bet ya." Ik begrijp hem. Dit geluk mag mijn gedachten bevolken, het doet geen pijn.
Vanuit de Bale Benong tuur ik naar de golven van de Bali Zee terwijl Otis Redding m'n oren binnenschuifelt "I've been loving you...
3 Augustus, de dag van de echte KUMPULAN.
De gezinnen van Perry, Frederic en mijzelf tesamen op Lovina/Bali. Wel erg ver van huis om eens met 3 neven uit Simi Valley/California, Bergschen Hoek en den Bosch bij elkaar te komen. Bijna nog was onze nicht Ramona Vanderwyck uit Thousand Oaks/California ook bij ons. Jammer maar ze durfde niet echt. Volgens haar was Bali amerika-onvriendelijk.
Hanny heeft zich na haar emotionele verrassing goed hersteld. Vandaag waren Monique en haar kids aan de beurt. Ze hebben Frederic 3 jr. geleden nog voor het laatst gezien op vakantie in Amerika, maar toch het weerzien was van erg hoog knuffelgehalte. Zo op een afstandje was dit tafereel wel erg byzonder. En dat was het ook de hele dag.
Met z'n allen zijn we naar het eiland Menjangan gegaan om te snorkelen. Na een rit van 1 uur westwaarts van Lovina. En ja, onderweg komen we weer veel hindoetempels tegen en ook apen met smekende oogjes. Opper-aap met grijze sik doet het woord als Frederic het raam opent. Hij kijkt vreemd op als er geen banaantje maar chips op het menu staat. Hij bedenkt zich en neemt aan wat hij kan krijgen. Hij stopt het in zijn wang alsof hij het later met de andere 30 apen zal gaan delen.
Bij het haventje aangekomen, begint het gesodemieter weer. De bootprijs is te hoog en ze willen ons 2 gidsen in onze maag douwen. Met de lessen van Randy in het achterhoofd ga ik de strijd aan. Perry wil halverwege overstag gaan. Ik ben nog niet zover; jij 'n beetje, ik 'n beetje-omlaag/omhoog. De bootprijs moet omlaag en 1 gids is voor ons genoeg zeg ik op z'n van-der-wijck-lekker-eigenwijs. Ik laat er tussendoor wat cursus-Bahassa Indonesia horen en meteen stijg ik 1 meter in aanzien. Het is een centenkwestie, maar krijg het gevoel dat ik win. De indo lacht ook en ik denk dat hij in zijn nasi-vuistje harder lacht dan ik. Wilma's advies: "laat je niet teveel afzetten, maar een beetje wel".
We klimmen met 14 man in 2 afgeschreven on-zeevaardige bootjes en gaan de Bali Zee op. Onze gids is Wayan/gpop. Terwijl we vertrekken zijn mijn ogen op zoek naar reddingsboeien, zwemvesten of een opblaasbootje. Ik zie niks dan water en een hulpsherrif. Ik vraag me af of de planken van de boot wel goed aan elkaar vastzitten. Geen EHBO-kist aan boord en de Kon. Indonesisiche Reddingsbrigade heeft waarschijnlijk een vrije dag. De volgende survivaltocht komt eraan. Op de terugweg zit ik in de andere boot. Ik kijk naar de kapitein en denk: "nou zijn we echt de pisang!". Staat het water tot aan zijn enkels. En is die kleine cabe rawit met een stok door een stuk plastic regenpijp aan het persen, en hij begint me toch te pompen... en met zijn andere hand geeft hij gas. Het water klotst alle kanten op. "This is amazing", zegt Fred. "Did he make this boat himself ?" Maar we redden het toch.
Aangekomen op het eiland Menjangan krijgen we van Wayangpoppie enkele instructies, doen we onze flippers aan en duiken met z'n allen de blauwe Bali Zee in. De oh's en de ah's onder water zijn duidelijk hoorbaar tot op het strand. Wayangpoppie maakt de prachtigste onderwater-foto's van vissen en koraal. Hij laat de kids dolfijntuimelingen maken. This is beyond all expectations. Nooit gedacht zoveel gekleurde vissen te zien op zo'n mooie plek. Finding Nemo op locatie en Leroy geeft hem een boks. 20 Meter vanaf de kant en je flippert zo een andere wereld binnen. Het lijkt wel een groot aquarium met tropische vissen, geel, groen, blauw in grote scholen, zeesterren en snoekbaars. Wuivende koraalplanten en ongemerkt wuif ik terug. Ik leer onderwater ademen van wayangpoppie en voordat ik het besef trekt hij me over de rim naar het diepe; 32 meter. Oh, wat is dat mooi. Ik wil bij de oppervlakte blijven om dit alles te aanschouwen. Wayangpoppie laat ik niet los. Boven aangekomen zegt ie: "you were my best student ever". Zo trots als een kleine anak liep ik weg.
Onze kleine waterrat Jeremy Brard nog gevolgd samen met zijn daddy Frederic. Heerlijk om dat zo te zien. Later in onze villa hebben we nog veel herinneringen opgehaald terwijl de kinderen zwommen.
De Kumpulan is helemaal geslaagd.
As Fred said: "this is more than happiness. This is more than a man can have in his pocket. I would not miss it for a million dollar. We'll meet again, I'll bet ya." Ik begrijp hem. Dit geluk mag mijn gedachten bevolken, het doet geen pijn.
Vanuit de Bale Benong tuur ik naar de golven van de Bali Zee terwijl Otis Redding m'n oren binnenschuifelt "I've been loving you...
-
04 Augustus 2010 - 14:02
Jeanne:
Hallo Allemaal,
Wat geweldig leuk om jullie verhalen te lezen.
Ben benieuwd naar de foto's
Nog heel veel plezier en geniet ervan.
Groetjes Jeanne. -
04 Augustus 2010 - 18:23
Janny:
Nog gefeliciteerd met Sonny, een verjaardag om nooit te vergeten!Het is volgens mij te veel om te bevatten allemaal, wat een indrukken. Geniet!!
Lieve groet Janny -
05 Augustus 2010 - 11:23
Mei-Lin:
Lijkt me geweldig! Fijn dat jullie zo'n supervakantie hebben! -
05 Augustus 2010 - 15:00
Wilma:
Wat leuk zo met je neven op het prachtige eiland Bali.
Was dit zo met opzet van tevoren gepland of wisten jullie op het laast pas dat jullie allemaal naar Bali zouden gaan?
Nog veel plezier en tot over een aantal dagen terug in Nederland. -
05 Augustus 2010 - 19:09
Willi En Brigitte:
Hallo Ferry, Hanny en kids,
Terug van ons reisje naar Madrid hebben wij heel wat verslagen te lezen. Wat een super tijd beleven jullie daar! Leuk om te lezen. Geniet er nog goed van! Groetjes Willi en Brigitte -
05 Augustus 2010 - 20:32
Krishna:
Hallo allemaal,
Ik heb jullie verhaal altijd goed vervolgd.Interessant !!
Leuk,dat jullie de gelegenheid hadden,om een kleine reunie in Bali met Fred en Perry en hun familie,te organiseren. Tot volgende keer en groetjes .
Liefs
KRISHNA -
05 Augustus 2010 - 20:52
Krishna:
Sorry,ik moet iets corrigeren.
Ik heb jullie verhaal altijd goed vervolgd ( eigenlijk moet : goed gevolgd)
Groetjes
KRISHNA -
06 Augustus 2010 - 07:22
Linda:
Met een brok in mijn keel lees ik jullie verhaal. Echt geweldig. En ik krijg nog meer zin om er naartoe te gaan. Geniet er nog maar even van! Wat kun jij leuk schrijven Fer. Talentje. -
06 Augustus 2010 - 14:12
Bonnie & Girls:
Lieve allemaal,
Wat later ingelogd, maar uiteindelijk wel al jullie verhalen gelezen. Een mooie reis, mooie verhalen, iets om nooit meer te vergeten. Ook fijn dat Fred en zijn kinderen erbij kunnen zijn. Doe ze allemaal de groeten van ons hier.
Veel liefs,
Bonnie -
06 Augustus 2010 - 14:25
Elle & Lucien:
Hoi Allemaal,
Wat een geweldige verhalen en heel erg fijn dat jullie zo genieten!
Bedankt voor jullie kaart, erg leuk:)
Heel veel plezier nog!
Groetjes Elle & Lucien -
07 Augustus 2010 - 13:03
Marion:
HOI,
fijn dat jullie genieten van Bali en de familiebijeenkomst. Wij zitten op dit moment in Schotland en hebben het hier goed. Zitten nog in de Lowlands en morgen gaan we de Highlands in. Schotse groeten van Gerard en Marion -
08 Augustus 2010 - 09:31
John En Carolien:
Hoi allemaal,
We hebben genoten van jullie reisverhalen. Hartstikke fijn dat jullie het zo leuke vakantie hebben. Zelf staan we nu op punt van vertrekken naar Kuala Lumpur waar we 9 augustus aankomen. We laten nog van ons horen. Groetjes John en Carolien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
